Een projectontwikkelaar leeft van verandering. Ieder plan voor een ontwikkeling brengt nu eenmaal met zich mee dat de bestaande omgeving verandert. Voor omwonenden is dat meestal even schrikken. Bij iedere ontwikkeling probeert Wibaut de betrokkenen zo snel mogelijk te vertellen wat er gaat gebeuren. En vooral uit te leggen dat nog lang niet alles is beslist. Sterker nog, vertelt Ernest van der Meijde: “Ik begin vaak met te zeggen dat een plan meestal verandert door de betrokkenheid van de buurt. Voor mij is dat participatie.”
Juf en agent
Aan de Vlietweg in Leidschendam loopt op dit moment een participatietraject voor het 1828-concept. Het wordt een gebouw met ca. 140 appartementen voor jongeren tussen de 18 en 28 jaar met gezamenlijke ruimtes en voorzieningen. Onnodig om te zeggen dat deze starters het moeilijk hebben op de huidige woningmarkt. In de buurt was nogal wat scepsis over de doelgroep. Er wordt vooral gevreesd voor (nachtelijke) overlast. “En daarom is het goed om zo snel mogelijk en met zo veel mogelijk betrokkenen om de tafel te zitten. Zo konden we vertellen dat in ons 1828-gebouw de juf van de basisschool woont en de politieagent. Jongeren die in een andere, serieuzere fase van hun leven zitten dan omwonenden dachten. Als je met elkaar praat -en minstens zo belangrijk- goed naar elkaar luistert, kun je misverstanden uit de wereld helpen.”
In gesprek
Ernest vindt het volkomen logisch dat mensen in eerste instantie onaangenaam verrast zijn. “Je woonomgeving is je basis waar je letterlijk iedere dag naar terugkeert. Dat wil je zo houden.” Maar de praktijk leert dat als de eerste scepsis is verdwenen omwonenden een constructieve rol kunnen spelen bij de verdere totstandkoming van het plan. “Al bij een paar projecten is het gebeurd dat op initiatief van omwonenden het plan is aangepast, zeg maar gewoon verbeterd.” Ook bij het 1828-concept in Leidschendam is een flinke aanpassing van het plan op dit moment onderwerp van gesprek. “Als het lukt, is het voor de bewoners, voor de gemeente en voor ons een grote stap naar een beter plan.” Waar gaat de aanpassing over? “Onder andere over een andere vorm en positie van het gebouw.”
Samen doen
Wie dat wil, mag een blik werpen op het financiële plaatje van Wibaut. “Ik wil daar open in zijn,” zegt Ernest, “zodat betrokkenen kunnen zien dat de marges smal zijn. Wij maken ons sterk voor juist deze doelgroep omdat we constateren dat jongeren bijna nergens terecht kunnen. Dat is wat ons drijft. Als het ons was te doen om een hoog rendement, hadden we wel een andere doelgroep gekozen.” Wibaut wil het samen met de omwonenden doen. “Want het blijft een verandering en dat is altijd even schrikken.”
